Дэлхийг цэнхэр гариг гэдэг. Түүний гадаргуугийн гуравны хоёр нь усаар бүрхэгдсэн байдгаас ийнхүү нэрлэсэн аж. Энгийн хүний байрнаас үзвэл энэ их далай тэнгис байхад яагаад усны дутагдалд орох билээ гэж бодох нь лавтай. Гэтэл өнөөдөр юуны учир дэлхий дээрх тэрбум гаруй хүн цэвэр усны дутагдалтай нөхцөлд амьдарч байна вэ?
Дэлхий дээрх усны нийт нөөцийн 97.4 хувийг далайн давстай ус эзэлж үлдсэнийх нь талаас илүүг Гренландын арал, Гималай, Анд, Альп зэрэг өндөр уулын цас мөс эзэлдэг аж. Ингээд ганцхан хувь нь л бидний чандмань эрдэнэ гэж нэрлэх цэвэр усанд ногддог байх юм. Та бидний ахуйн болоод үйлдвэрлэлд хэрэглэх усны хэмжээ өдрөөс өдөрт нэмэгдэж, хүн төрөлхтөн усаа хайр гамгүй хэрэглэснээс болж, Болгарын алдарт зөнч Ванга эмээгийн "XX зууны эхний хагаст дэлхий дээр усны төлөөх дайн болох магадлалтай" гэсэн үг биеллээ олоход тун ойрхон болоод байна. Түүнчлэн Израилийн Ерөнхий сайд асан Шимон Перес усны асуудал энх тайван, дайн хоёрын аль алиных нь хурдасгуур болж болох юм гэж дүгнэсэн нь ч бий.
Бид өдөр тутам үйлдвэрлэл болон ахуйдаа санаанд оромгүй их хэмжээний усыг тогтмол хэрэглэдэг ажээ. 0.5 л кока кола үйлдвэрлэхэд гурав, нэг кг төмс тарихад 250-500, бие гүйцсэн нэг үхрийг амьдралынх нь турш ундаалахад 5-20 мянга , нэг машин үйлдвэрлэхэд 400 мянга, нэг гулдмай алт боловсруулан гаргахад найман сая литр ус зарцуулагддаг гээд бод доо. Хотжилт, үйлдвэрлэл газар тариалан эрчимтэй хөгжихийн хэрээр цахилгаан болон дизель мотороор гүний усыг зогсолтгүй соруулж, гол гольдролыг өөрчлөн урсгаж байна. Ингэснээр бидний усны хэрэглээ байгалийн усны эргэлтийн хурдыг хол хаяж түрүүлснээс усны хомсдлыг бий болгоход хүрчээ.
Газрын гадарга дээрх ус агаарт ууршиж, үүл болон хуримтлагдаж хур буух замаар эргэж дэлхий дээр тэнцвэртэй оршиж байдаг. Гэтэл хүний үйл ажиллагаа нь байгалийн жамаар эргэлдэх тэнцвэрт байдалд хөндлөнгөөс орж алдагдуулснаар удахгүй хүн төрөлхтөн мөнгөөр бус усаар цалинжихад гайхах зүйлгүй болоод байна. Дэлхийн цэвэр усны том ундаргад тооцогддог Шар, Нил зэрэг томоохон гол мөрөн далайд цутгаж чадахгүйд хүрсэн түгшүүрт мэдээ чих дэлсэх боллоо.
Нэг хүнд ногдох усны жилийн хэрэгцээ 1000 шоо метрээс буурахад тухайн орныг усны ноцтой хомсдолд орсон, 500 шоо метрээс бага бол улс орон оршин тогтнох боломжгүй болсон гэж үздэг. Африкийн Сахарын цөлийн хойд болон дунд хэсэг, Ойрхи Дорнодын 40-50 оронд усны асуудал хамгийн хүндрэлтэй болсон байна. Гэтэл энэ орнуудад 2025 он хүртэл хүн амын өсөлт хамгийн их нэмэгдэх хандлагатай байгаа нь бүрхэг ирээдүйг илтгэж байх шиг.
Монгол Улс нийт хүн амын 50-74 хувь нь усны стресст орсон орны тоонд багтсан байна. Бид дэлхийн нийт хүн амын нэгийг олон зуу хуваасантай тэнцэхээр өчүүхэн бага хувийг бүрдүүлдэг атлаа цэнхэр гаригийн цэвэр усны нөөцийн хоёр хувийг агуулдаг Хөвсгөл нууртайдаа санаа тайвширч болох ч манай орны цэвэр усны нөөцийн тархалт жигд бус байдагт гол асуудал байна.
Дэлхийн хүн амын өсөлтийн хурд сүүлийн жилүүдэд бага зэрэг буурах хандлагатай ч XXI зуунд даруй хоёр тэрбумаар нэмэгдэх нь тодорхой байна. Үүнтэй зэрэгцэн усны нөөцийн хомсдол ч хоёр дахин ихсэх урьдчилсан прогноз гарчээ. Энэ нь ахуйн хэрэглээнээс эхлээд томоохон үйлдвэрлэлийн түвшинд ч эцсийн дүндээ хүний шунаг, хайхрамжгүй сэтгэлтэй холбоотой юм. Гэхдээ хөгжингүй орнуудад усны хэрэглээг зарим талаар хязгаарлаж чадсан туршлага бий. Тухайлбал америкчуудын усны ахуйн хэрэглээ 1980 оноос хойш 10 хувь буурчээ. Лос Анжелест хүн амын тоо нэмэгдсэн ч хүмүүсийн усны нийт хэрэглээ багассан аж. Энэ үр дүнд хүрэхэд суултуур, усалгаа, үйлдвэрлэлд нэвтрүүлсэн шинэ технологи тус болжээ. Харин хөгжиж байгаа болон буурай орнуудын тухайд усны хэрэглээ нэмэгдсээр байна.
Бид хоёр литр усаар шүдээ угааж, эвдэрсэн крантаас байнга ус алдаж, цэвэр усны хангамжийн хоолойгоороо байнга усаа урсгаж байдгаас манай улсын орон сууцанд амьдрагсдын усны хэрэглээ нэг хүнд өдөрт 400 литр ногдож байгаа нь зарим хөгжингүй орнуудынхаас бараг хоёр дахин давсан байх юм. Мөн үнэгүй болохоор үйлдвэрлэгчдэд ус хэмнэсэн технологи хайх, шинээр бий болгох санаа толгойд буухгүй байгаа нь харамсалтай.
Усны гачаалд хүргэж байгаа өөр нэг асуудал бол бохирдолт юм. Эх газрын цэнгэг усны бараг тал хувь нь ямар нэг хэмжээгээр бохирдсон байна. Дэлхий дээр өдөрт 10-20 мянган хүүхэд устай холбоотой янз бүрийн өвчний улмаас нас барж байна. Хойд Хятадын гүний усны түвшин дөрвөн метрээр доошилсон нь бидний хувьд түгшүүрт мэдээ юм. Гүний усан сангийн хил хязгаар улс орнуудын газар нутгийн зааг хэмжээстэй давхацдаггүй аж. Израиль улсын усны нөөц гүний усны гурван үндсэн савд тулгуурладаг бөгөөд бүгдийг нь хөрш орнуудтайгаа хувааж хүртдэг байна. Эдгээр савын усны нөөц эрс багасахын хэрээр давс болон бусад эрдэсийн агууламж ихэсч, ундны усны чанарыг доройтуулсан юм. Иймээс Израилийн усны чанарын стандарт АНУ болон баруун Европынхоос доошлоход хүрсэн байна.
Усны хомсдлоос гарах боломж байна уу?
Үүнд хүмүүс тийм гэж хэнэггүйхэн хариулахтайгаа зэрэгцэн далан барьж ус нөөцлөх, мөнх цас мөсийг нурааж хайлуулах, далайн усыг давсгүйжүүлэх, голын гольдрилыг өөрчлөн хэрэгцээтэй газарт нь хүргэх, гүний усыг улам ихээр татаж авах талаар үтэр түргэн бодож амждаг. Эдгээр арга хэмжээ нь ихэнхдээ ус хэмнэлттэй зарцуулснаас ч илүү өндөр өртөгтэй, их хэмжээний хөрөнгө оруулалт хийхийг шаарддаг. Гэтэл усыг хэмнэлттэй зарцуулах асуудал ч бас хямд төсөр байдаггүй. Суултуур, усалгаа, үйлдвэрлэлийн шинэ техник, технологитой хамт их хэмжээний хөрөнгө мөнгөний асуудал дагаж явдаг. Мөн улс орон бүрийн онцлогоос хамаараад энэ бүхнийг өөр өөр байдлаар шийддэг. Хөгжингүй орнуудад усны үнийг нэмснээр хэрэгцээг хязгаарлаж болдог бол ядуу буурай орны тухайд оновчтой шийдэл болж чаддаггүй. Технологийн дэвшил хөгжлөөс хууль эрх зүйн зохицуулалт илүү чухал байх ч тохиолдол бий. 2003 онд Техас мужийн нэгэн фермер гүний худгаас ус авахад хязгаар тогтоогоогүй байжээ. Фермер зөвхөн ус соруулж авахад хэрэглэсэн цахилгаан юмуу дизелийн үнийг л төлдөг байна. Энэ нь үндсэндээ хэн түрүүлж их хэмжээтэй авч чадсан нь хожих тийм тогтолцоо юм. Гэтэл гүний усны нөхөн сэргэлт усан сан бүрт адилгүй байдаг. Зарим нь богино хугацаанд нөхөгдөж байхад одоогоос 10 мянга гаруй жилийн тэртээ сүүлчийн мөстлөгийн хайлалтын үеэр үүссэн нөгөө нэг нь сэргэх явц маш удаантай байдаг нь судалгаагаар тогтоогджээ.
2008 онд буудай, цагаан будаа зэрэг хүнсний гол нэрийн бүтээгдэхүүний нөөц хомсдож, үнэ нэмэгдсэний ард усны хомсдол байсныг олон улсын байгууллагууд зарласан билээ. Ус байгаль, нийгмийн олон асуудалтай шууд холбоотой өвөрмөц объект бөгөөд түүний нөөцийг тогтвортой ашиглах асуудал төр засгийн түвшинд явуулах олон талт хамтын ажиллагаанаас их хамаарахыг онцлон хэлэх хэрэгтэй болов уу.
МУИС-ийн Биологийн факультетийн Ургамал судлалын тэнхмийн багш,
Усны судалгааны төвийн эрхлэгч, Биологийн ухааны доктор Н.Сонинхишиг
Өдрийн сонин