Улаанбаатар хотыг 2020 он хүртэл хөгжүүлэх ерөнхий төлөвлөгөөнд 2010 он гэхэд нийслэлийн нийт өрхийн 60-70 хувийг инженерийн бүрэн хангамжтай орон сууцанд оруулахаар төлөвлөжээ. Харин эдүгээ Улаанбаатарын нийт өрхийн 62 хувь нь гэр хороололд, 38 хувь нь инженерийн бүрэн хангамжтай орон сууцны хороололд амьдардаг байна.

Улаанбаатар хотыг 2030 он хүртэл хөгжүүлэх ерөнхий төлөвлөгөөний тодотгол хийх ажил энэ онд дуусч, ирэх онд УИХ-аар батлагдах ажээ. Үүнтэй холбогдуулан өчигдөр Нийслэлийн зураг төслийн хүрээлэн Улаанбаатар хотын нийгэм, эдийн засгийн өнөөгийн байдлын талаар хийсэн судалгааг танилцуулж, холбогдох мэргэжилтнүүдтэй санал солилцон хэлэлцүүлэг өрнүүлэв.

Хэлэлцүүлгийн үеэр тус хүрээлэнгийнхэн “Хот төлөвлөлттэй хамт хүн дээр суурилсан хөгжлийн төлөвлөлт явагдах учиртай. Байшин барилгын цаана хүний амьдрал бий. Үүн дээр үндэслэн Улаанбаатар хотын төлөвлөгөөг Монгол Улсын хөгжлийн чиг хандлагыг тодорхойлж буй бүсийн хөгжлийн тэнцвэржилтийг хангах нь зүйн хэрэг. Хэрэв Улаанбаатар хот дангаараа хөгжвөл эргээд эрсдэлд орно. Тухайлбал, нийслэлийг зорих шилжилт нэмэгдэж утаа, ядуурал зэрэг тулгамдсан асуудал үүсэх нь дамжиггүй. Тиймээс тэнцвэржилтийг .хангаж Улаанбаатар дагуул хотуудын хамт хөгжих нь хамгийн зөв арга” хэмээн үзэж байв.

Энэ үеэр 2002 онд батлагдсан Улаанбаатар хотыг 2020 он хүртэл хөгжүүлэх ерөнхий төлөвлөгөөний алдаа онооны талаар ярилцлаа. Тухайн үед ихэнхдээ орон зайн төлөвлөлт буюу энд ийм хороолол байшин барина хэмээн төлөвлөжээ. Харин үүний ард хэдэн төгрөгийн орлоготой ямар өрх амьдрах, нийгмийн үйлчилгээ ямар байхыг төдийлөн анхаараагүй орхигдуулсан гэнэ. Түүнчлэн энэ үед нийслэлийн төвийн дүүргийн хүн амыг 900 мянга байхаар тооцоолсон байна. Гэвч өнөөдөр нийслэлийн хүн ам 230 гаруй мянгаар давжээ.

Мөн энэхүү төлөвлөгөөнд нийслэлийг зорих шилжилт хөдөлгөөн, түр болон бүртгэлгүй оршин суугчид болон зэргэлдээ сум, аймгийн нийгэм эдийн засгийн байдалд хот оролцож буйг огт тусгаагүй аж.

Эх сурвалж: “Нийслэл таймс”