Сүүлийн хэдэн өдөр гарцаар гараагүй явган зорчигчийг торгоно гэсэн мэдээлэл зарим хүний инээдийг, заримынх нь уурыг хүргээд байгаа. Үүний учрыг тайлбарлахад маш амархан. Замын хөдөлгөөн, аюулгүй байдал, замын түгжрэлд явган зорчигчид шавар хаагаад байгаа учраас Замын цагдаагийн газраас ийм

шийдвэр гаргажээ. Гаргасан ч гэж дээ. Хэдэн жилийн өмнө баталсан хуулийнхаа заалтыг гэнэт олж хараад хэрэгжүүлэх гэж байгаа санаа нь энэ. Торгох амархан. Мөнгөтэй нэгнээс нь 200-8000 төгрөгөө аваад үлдэнэ. Харин торгууль тавих орчноо бүрдүүлж чадсан болов уу? Улаанбаатар хотын замын салбар зөвхөн төмөр хүлэгтнүүдэд үйлчилдэг. Зам засварлаж шинэчиллээ гэхэд явган хүний замыг нь мартчихна. Тэгээд машингүй азгүй гарууд нь шороон замаар таваргана. Бас явган зорчигчид замын хөдөлгөөнд саад учруулж байна гээд замын голоор хашилт тавьж орхисон. За яахав, дэггүй явган зорчигчдыг хязгаарласан сайн талтай л байх.

 

Тэгвэл хааж хашсан зүйлийнхээ хажуугаар хангалттай явган гарц тавьсан билүү? Улаанбаатар хотын авто замын явган гарцад ямар нэг стандарт байдаг эсэх, хэдэн метр зам тутамд явган гарц байх ёстой талаар мэргэжлийн байгууллагаас тодрууллаа. Тэд ч авто зам зөвхөн төмөр хүлэгт зориулагддаг гэдгийг батлаад өглөө. Учир нь явган гарцын зай хоорондоо ойрхон байх шаардлагагүй гэнэ. Өөрөөр хэлбэл авто машин ойр ойрхон тормозолж, хөдөлгөөний эрч саарах учраас явган гарцын зай хол байх ёстой гэнэ. Тиймээс ч томоохон худалдааны төв, автобусны буудлын ойролцоо л явган гарц хийдэг. Түүнээс тэдэн метр тутамд явган гарц байна гэсэн стандарт байдаггүй гэсэн хариултыг өгсөн юм. Тэгэхээр автобусны буудал нь хол зайтай, ямар нэг худалдааны төв байхгүй газар явж байгаа хүн зам гарахын тулд яах вэ? Гарц байхгүй гээд очих газраасаа өнгөрөөд алхах уу? Яг үүнтэй адил бас нэг зүйл бол замын гол дахь хашлага. Энхтайваны өргөн чөлөө, Сансар, Боловсролын их сургууль зэрэг хөл хөдөлгөөн ихтэй газруудад авто машин явган зорчигч хоёрыг заагласан хашлага тавьсан.

 

Уртаас урт үргэлжлэх энэ хашлагын дунд явган хүний гарц тоотой хэдхэн бий. Зарим газар бараг нэг буудал шахам газар алхаж, зам гарах эрхтэй болно. Хатуухан хэлэхэд хилээр гарах виз авахтай л адил. Чоймболын гудамжаас Их дэлгүүр хүртэл 2-3-хан удаа тасарч байх жишээтэй. Өөрөөр хэлбэл авто зам дээр явган хүн гишгэх газар бараг байхгүй гэсэн үг. Дэлхийн том хотын иргэд 200, 300 метр алхаж, гарцаар гардаг гэнэ. Учир нь тэр хотууд хэдэн мянган машинтайгаас гадна хэдэн саяар тоологдох иргэдтэй. Харин Улаанбаатарчууд бид хэдүүлээ билээ. Бас иргэдийн маань хэдэн хувь нь машинтай билээ. Явган иргэдээ машингүй нь та нарын хохь гэж байгаа мэт явган гарцаар хязгаарлачихаад эргээд торгоно гэдэг нь нүдээ олсон шийдвэр гэдэгтэй хэн ч санал нийлэхгүй. Эхлээд хангалттай явган хүний гарц хийчихээд дараа нь шаардлага тавьж, торгоно гэж сүрдүүлвэл яасан юм бэ? Нэг үгээр хэлбэл бодит байдалтай нийцсэн шийдвэр гаргаж, хэрэгжүүлэх гэж сүржигнэх хэрэгтэй. Байхгүй зүйлийнхээ бурууг бусдаас эрж сууна гэдэг ажлаа мэддэггүй эсвэл харалган нөхдийн шийдвэр. Явган гарцгүй авто замын бурууг иргэд үүрэх учиргүй.

 

 

Улаанбаатар Таймс